Kennsluaðferðir og námsefni

Viðbót við fyrri færslu mína: Pétur Tyrfings skrifaði áhugaverðan pistil um sama málefni. Ég vil, í tilefni þeirrar færslu, árétta að það sem ég kalla áherslu á skilning er ekki sú stefna að nemendur eigi alltaf að uppgötva allt sjálfir -- finna t.d. sjálfir upp sína eigin aðferð til að margfalda eða eitthvert annað slíkt bull. Það eru til góðar aðferðir til að margfalda og það eru til slæmar aðferðir, og það er kennarans að skilja þar á milli.

Aftur á móti þurfa nemendur líka að skilja hvað þeir eru að gera -- hvað margföldun (eða þróunarkenningin, eða atviksorð, eða whatnot) er í stað þess að beita í blindni aðferðum sem þeir skilja ekki einu sinni í grundvallaratriðum. Til dæmis er grundvallaratriði margföldunar að hún er endurtekin samlagning. Það þýðir EKKI að besta leiðin til margföldunar sé að leggja saman tölurnar. Nei, þá er nú bara gamla páfagaukaaðferðin góð og gild.

Ég hef séð sumar núverandi kennslubækur, t.d. í stærðfræði, og þar er nær undantekingarlaust ekki útskýrt hvernig dæmi skuli leyst né af hverju tiltekinni aðferð skuli beitt. Einnig er stokkið úr einu í annað í stað þess að þjálfa krakka í tiltekinni aðferð/taka fyrir tiltekið efni. Hvað eiga krakkar að læra af slíkum bókum?

Það sem ég kalla áherslu á skilning felst meðal annars í því að læra aðferðir en ekki svör. Ég hef til dæmis tekið eftir því að krakkar halda að svar við stærðfræðidæmi skipti mestu máli, ekki hvernig komist var að því svari. Stærðfræðidæmi eru aftur á móti flest algjörlega "hypothetical" og markmiðið með þeim er að kenna reikniaðferðir svo menn geti reiknað önnur svipuð dæmi. Af hverju má þá ekki hafa fleiri sýnidæmi í bókum og jafnvel svörin við dæmunum aftast í bókinni? Þetta myndi ekki bara gagnast krökkum að leggja áherslu á leiðina að svarinu, ekki svarið sjálft, heldur einnig foreldrum sem oftar en ekki þurfa að hjálpa börnum með heimanámið en eru illa í stakk búnir til þess vegna þess að aðferðirnar eru aldrei útskýrðar.

TIL UMHUGSUNAR (viðbót við viðbótina):

On average across OECD countries, 25% of students (and over 40% in Iceland and Denmark) did not agree with the statement “advances in science usually bring social benefits”.

Gender differences in attitudes to science were most prominent in Germany, Iceland, Japan, Korea, the Netherlands and the United Kingdom, and in the partners Chinese Taipei, Hong Kong-China and Macao-China, where males reported more positive characteristics on at least five aspects of attitude.

The use of performance data for decisions on instructional resource allocations tended to be less common. On average across OECD countries, 30% of 15-year-olds were enrolled in schools that reported such practices, but this varied from over 85% in the partner countries Chile and Indonesia to less than 10% in Greece, Iceland, Japan, Luxembourg, Finland, Hungary and the Czech Republic

PISA 

Vonsvikin með PISA-könnun

Kennum börnum gagnrýna hugsun og vísindalega aðferð

Annar bloggari velti fyrir sér hvort PISA-prófið sé fyllilega sambærilegt á milli landa, og það getur vel verið réttmæt gagnrýni. Ég verð þó að segja að niðurstaðan kemur mér ekki sérlega á óvart. Mér hefur oft virst sem meiri áhersla sé lögð á að kenna grunnskólabörnum staðreyndir heldur en hvernig komist var að þeim. Það er ekkert að staðreyndum sem slíkum, en ég held þó að páfagaukalærdómur sé of mikill á kostnað kennsluhátta sem reyna á skilning á aðferðafræði vísinda og gagnrýna hugsun. Ég veit vel að grunnskólanum er ekki bara ætlað að mennta framtíðarvísindamenn, en ég held þó að börn hafi gott af því að velta fyrir sér vandamálum og spyrja: "Af hverju er þetta svona?" Við viljum öll að grunnskólinn skili af sér hugsandi einstaklingum sem gleypa ekki gagnrýnislaust við öllu sem þeim er sagt.

Ísland undir meðaltali

Svo satt, því miður

Björn sendi mér þessa myndasögu áðan (XKCD). Ég vildi að þetta væri ekki satt, en það er það samt. Sem betur fer eru bara rúmar tvær vikur þar til ég flýg heim.

Nýtt spjallborð fyrir framhaldsnema

Ég var að stofna nýtt spjallborð fyrir framhaldsnema (í hvaða grein sem er). Endilega kíkið og kynnið ykkur:

 

framhaldsnemar.myfreeforum.org

Látið þetta ganga!

Dæs

Allir sem hafa reynt að lesa sameindalíffræðigreinar vita að sameindalíffræðingar eru með æði fyrir skammstöfunum. Hér er t.d. ein klassísk setning: "Here, we show that the NF-kB and IkB homologs Dorsal and Cactus surround postsynaptic glutamate receptor (GluR) clusters at the Drosophila NMJ."

Ég kemst í jólafíling

Ég verð að benda á sérlega kósí aðventulag Baggalúts. Á síðunni má einnig finna fyrri jóla- og áramótalög. Og já, trúleysingar hlakka líka til jólanna.

Ég heiti Heiða og ég er trúleysingi

Með þessari færslu vil ég bregðast við færslu Þórgnýs sem hvetur trúleysingja til að koma út úr skápnum. Ég er reyndar löngu komin út, en finnst rétt að minna á tvennt í ljósi þessarar fréttar, sérstaklega þessarar málsgreinar: "Ætla menn að banna litlu jólin og afnema jólafrí og páskafrí? Jólin eru hluti af okkar samfélagi, en ekki kjarasamningsatriði. Hér er þjóðkirkja og við erum ekki að hverfa frá kristnum gildum."

Fyrir það fyrsta, jól og páskar eru EKKI sérkristið fyrirbæri. Jól voru haldin hátíðleg áður en kristni barst til Íslands, sjá t.d. hér. Páskar eru sömuleiðis eldri en kristni, sjá hér. Ég er trúlaus og ég hef sama rétt og allir aðrir til að halda upp á það sem mér finnst gefa lífinu lit. Eða mega trúleysingjar ekki gleðjast með fjölskyldunni sinni, skiptast á gjöfum og borða ljúffengt gúmmulaði?

Í öðru lagi, ég get vel fallist á "kristin gildi" án þess að vera kristin. Ég get "elskað náungann" án þess að með því sé ég að viðurkenna tilvist yfirnáttúrulegra afla; þetta tvennt er bara algjörlega óskylt! Ég er trúleysingi og ég reyni að vera góð manneskja, ekki af því að guð vill að ég sé það, heldur af því að ég vil vera það.

Ráðherra segir Siðmennt misskilja

Gallar í námsefni, ekki prófum

Nú veit ég ekki nákvæmlega hvað það þýðir að samræmd próf verði lögð af í núverandi mynd. Ég skil þó ekki alveg hugsunina á bak við það. Eru prófin ekki að mæla það sem þau eiga að mæla, nefnilega hvar nemendur standa miðað við hver annan í því námsefni sem þeim er sett fyrir? Ef ekki er betra að laga prófin frekar en að henda þeim í ruslið, því ekki höfum við betri tæki til að meta árangur svo að ég viti til.

Svo er annað að það má gagnrýna hvað er til prófs. Mér hefur lengi fundist ýmislegt kennt í grunnskólum sem mætti missa sín (tannvaramælt önghljóð, einhver?) á kostnað annars sem ætti að kenna (vísindaleg aðferð svo eitt dæmi sé nefnt). Ég held því að það ætti fyrst að huga að því hvað er kennt. Síðan mætti skoða hvernig það er mælt.

Samræmd próf aflögð og kennaranám lengt

Framhaldsnemar sem fréttaritarar

Mér finnst að Mogginn og Fréttablaðið ættu að ráða framhaldsnema til sín í lausamennsku sem fréttaritara um vísindi og fræði. Framhaldsnemum veitti ekki af aukapening og blöðin myndu klárlega fá vandaðar fréttir. Væri það ekki góð lausn?

Hvar má nálgast nánari upplýsingar?

Mig langar að skoða þetta nánar, en það er erfitt að finna meira um þetta vegna þess að fréttin inniheldur takmarkaðar upplýsingar. Voru þeir að nota transcranial magnetic stimulation (TMS)? Og hvar voru þeir að gefa segulpúlsa, á hvaða svæði?

Þunglyndi meðhöndlað með segulorku